Als 2 kleine jongens kunnen we niet wachten om het ruime sop te kiezen. Voor de doorgewinterde zeezeilers - laat staan de Brunel bemanning - stelt ons tochtje niet veel voor. Maar voor ons des te meer. 's Nachts de Noordzee oversteken waarbij tankers en grote vrachtboten in hoog tempo ons kruisen, windfarms en booreilanden serieuse obstakels vormen en mist een hele aparte dimensie geeft; reden genoeg om dit rondje toch goed voor te bereiden.

Allereerst moet de boot in goede conditie zijn. Dus de motor heeft een beurt gehad, alle lijnen zijn gecontroleerd, Ron is alweer de mast in geweestom een los contactje te repareren (hij vindt dat zo leuk om op 16 meter boven het dek aan een lijntje te hangen).
En we zijn op ankerjacht geweest. De Paradoxe had nog uit haar Griekse dagen een anker ter grootte van een windmolen aan boord met ongeveer 120 (!!) meter ankerketting eraan. Misschien wel 200 kilo ballast! Hierdoor zakte de boeg wel erg diep in het water en verloren wij mening wedstrijdje. Dus het anker en de ketting op Marktplaats gezet. Binnen een week was het hel zaakje verkocht aan een zeebioloog die een experiment uitvoert met windturbines, maar dan in het water. En inderdaad: pas was er een docu op tv over een drijvende installatie in een geul bij Texel waarbij energie uit getijdestroming wordt gewonnen. Nou, dit platform wordt onder andere door het Paradoxe anker op haar plaats gehouden!
Maar wij moesten dus een nieuw anker en dat viel niet mee. Ongeveer 20 modelletjes gepast maar door de steile boeg prikten ze allemaal in de scheepshuid. Uiteindelijk een goed anker kunnen vinden en met 30 meter ketting een stuk lichter. Nu maar hopen dat het anker houdt.......
Een ander punt van voorbereiding is droge, warme kleding. Ron had een buitenkansje op de beurs in Dusseldorf gemist en bij al onze bezoekjes aan Tagrijn Emma stond Ron verlekkerd te kijken bij de mooie maar o zo dure Henry-Lloyd zeiljassen. Maar met wat handelen, nog een keer terugkomen en wat water bij de wijn doen is Ron nu de bezitter van een prachtige Off-Shore HL zeiljack. Jullie zullen hem dus niet meer in zijn witte salonjas zien.

En dan de overtocht zelf. Actuele kaarten zijn belangrijk; dus alle Imray's bijgewerkt aan de berichten voor zeevarenden en een paar kaarten aangeschaft, bijvoorbeeld die voor de monding van de Thames. Als de vingers van een hand strekken zich daar vanuit de monding zandbanken uit en het is niet de bedoeling dat we gaan kamperen op zo'n zandbank. En ook de Belgische kust kan verradelijk zijn. Bizar dat de Hydrografische Dienst al een paar jaar geen kaarten meer uitgeeft in de 1800 serie; dus voor de kustwateren en het IJsselmeer overgestapt naar NV charts, En dat zijn prima kaarten. Je krijgt er zelfs nog een digitale versie bij.

Nu, ruim een week van te voren, kunnen we de eerste voorzichtige weersvoorspellingen gaan bekijken. Schrikken: de dag dat we over willen steken lijkt het hard te waaien uit zuidwestelijke tot westelijke streken. En dat kunnen we precies niet gebruiken. Misschien dan toch naar Helgoland? We zien wel. Allicht draait de wind wat bij en anders gaan we kruisen.

Omdat we AIS (Automatic Identification System) aan boord hebben is de reis van de Paradoxe min of meer live te volgen. Ga naar Marinetraffic (of download de app) en zoek naar Paradoxe. Je ziet dan waar we varen, hoe hard, enz. Als je ons niet ziet wil dat niet zeggen dat we gezonken zijn; soms staat de apparatuur uit. Dan liggen we waarschijnlijk veilig in een haven en zitten we een schraal Engels biertje te drinken.

Komende zaterdag gaan we inkopen doen en de boot bevoorraden. Dinsdagavond aan boord en woensdagochtend: trossen los!