Beste blogvolgers!
We zijn inmiddels in Lowestoft aangekomen. Het waait hier flink en het is grauw. Morgen wordt het weer beter.

Afgelopen dinsdag waren we rond 1800 uur op de Paradoxe. Alles uit- en ingeladen en rond 20:00 uur hebben we losgegooid. Het plan was om alvast naar Amsterdam te varen zodat we niet al te vroeg op hoefden te staan. Zo gezegd zo gedaan. De prachtige zonsondergang op het Markermeer maakte dat wij ons al vrij en op zee voelden. Wind pal tegen, dus de motor aan. Weer een bijzondere beleving om in het donker te varen. Fijn om te merken dat alle details op de digitale waterkaarten klopten. Rond 00:30 uur meerden we af aan de wachtsteiger van de Schellingwouderbrug. We zouden verder kunnen want de brug en de Oranjesluizen draaien 24 u. pd. maar we vonden het welletjes. De volgende ochtend ons eerste vakantieontbijtje aan de steiger. Verwend met een kopje handgemaakte cappuncino. We zijn namelijk helemaal klaar met oploskoffie en daarom heeft Ron allerlei duistere apparaten gekocht waarmee je handmatig cappucino kan maken; inclusief perfect schuim. Met de handgemalen bonen uit een speciaal winkeltje in Baarn werd de cappu een traktatie! En toen: de brug door. Dat liep echter een half uurtje vertraging op want er kwam een enorme boot (zie foto) door de brug met aan elke zijde een paar centimeter ruimte. Een sleepboot ervoor en een duwboot erachter. Mooi spektakel om te zien. Omdat we toch al vertraagd waren besloten we nogmaals aan de cappucino te gaan bij restaurant Stork tegenover Amsterdam CS. Mooie locatie! Ron tikte hier zijn eerste appelgebakje achterover. Prima tocht op de motor door het Noordzeekanaal. Op het oude Shellgebouw wordt een draaiend restaurant gebouwd (dat denken we tenminste: zie foto). Onderweg alles klaargemaakt voor de overtocht. De singels gelegd waar we ons aan kunnen zekeren, route ingevoerd in de plotter en natuurlijk ook op de papieren kaart (Hans, ik denk nog altijd aan de Royal Souvereign waarop ik dat kunstje van jouw heb geleerd).

Nadat we de sluizen in IJmuiden gepasseerd waren (dit keer niet dwars in de sluis gelegen) gelijk de zeilen gehesen en met NW wind (ca 12 knopen) rond 14:30 u de kust achter ons gelaten. De Noordzeedeining gaf geen problemen, waarschijnlijk ook omdat we uit voorzorg een pilletje hadden genomen, vergezeld van een sobere lunch (bruinbrood met pindakaas). In de loop van de middag tevreden geconstateerd dat alles werkte.

Onder de Nederlandse kust was het rustig met andere scheepvaart. Met een gangetje van 5-6 knopen gingen we de avond in. Rond 19:00 u ben ik de kombuis in gegaan om eten te koken. Weer even wennen om onder helling bezig te zijn, maar alles bleef heel.

Na het eten zijn we wisselend gaan slapen. Het was een heldere nacht en omdat er nergens verlichting is, was de sterrenhemel prachtig te zien. De wind nam toe tot maximaal 19 knopen en dat betekende dat we regelmatig ruim 7 knopen door het water gingen. (Een knoop is een zeemijl en die is weer ca 1852 meter; dus ruim 12 km per uur). De wind draaide gedurende de nacht van NW naar NO, dus goed bezeild.

Eindelijk konden we onze nieuwe off-shore zeiljassen testen! Het was best koud en een paar uur stilzitten helpt dan niet, maar veel laagjes en goede jassen dus wel!

Het ritme was slapen, gewekt worden, kop warme thee zetten en de wacht overnemen. Welke schepen zijn er in de buurt? Wat is hun koers? Hoe is de wind? Welterusten..... Ogen laten wennen aan het donker en dan weer alleen aan dek. Dat blijft bijzonder.

De tocht verliep zonder incidenten. Wel was er een tanker, de Freyja op weg naar Boston (ideaal zo'n AIS) die schuin instak op een verkeersscheidingsstelsel en ons van bakboordzijde schuin van achteren inhaalde, terwijl wij verplicht haaks op het VSS aan het oversteken waren. De Freyja lag op ramkoers en week niet. Dus (ja ma, op veilige afstand) zelf toch maar van richting veranderd en de Freyja voor ons langs laten gaan. Wel een aantekening in het logboek gemaakt omdat je maar zo een flinke boete kan krijgen als je van je koers afwijkt in een VSS. (Een VSS is een soort van snelweg op zee waar grote boten in varen. Zo'n VSS mag je alleen maar haaks oversteken).

Rond een uur of 5 draaide de wind verder zuid en zakte deze terug naar een paar knopen. De laatste uren dus maar de motor bijgezet en rustig naar de UK gevaren. Aanloop Lowestoft had geen geheimen meer voor ons en rond 10:30 uur meerden we aan in de haven van de Royal Norfolk & Suffolk Yacht Club in Lowestoft.

Na alle plichtplegingen met de havenmeester de boot opgeruimd, ontbijtje gemaakt en nog een pear uur lekker geslapen. Na een verkwikkende douche Lowestoft ingeweest en daar moest natuurlijk bij de Costa een cappucino gedronken worden. Het was buiten niet warm dus gingen we binnen zitten. Maar goed ook want we zaten nog geen 5 minuten toen het volgende gebeurde. Een oma liet haar kleindochter (jaartje of 10) voorop op haar scootmobiel het ding besturen en ze ramden in volle vaart alle 4 de tafeltjes van het terras. Uiteraard eerste hulp verleend maar viel allemaal erg mee. Oma en haar kleindochter konden weer verder en...... weer mocht het kind sturen! (zie foto).

Nu is het inmiddels ruim 21:00 u hier en bij jullie dus 22:00. Morgenvroeg varen we naar Southwold. Net de route ingeplot want de haveningang van Southwold luistert nauw.

In de haven van Southwold is geen internet, dus volgende blogje zal wel een dag of 2 duren. En dan is Ron aan de beurt.

Leuk dat jullie allemaal meelezen; we houden jullie op de hoogte!

Klaas-Jan en Ron