Waren we twee jaar terug nog twee jonge goden die woeste stormen bedwongen in Zuid Engeland. Dit jaar gaat het toch iets moeizamer...

Na een paar fantastische dagen zeilen over de Noordzee moesten we gisteravond wat primitiever worden.
Ervoor dienden zich al wat voortekenen aan, dat we wat comfort wel prettig vinden:
Na een lange dag zeilen van Southwold komen we aan in Harwich. Op speciaal advies van een aangeschoten zeezeiler gaan we naar de Halfpenny pier. Grenzend aan historisch Harwich. Helaas was de beste man vergeten te vermelden dat ook de pier historisch is, er hangen dus nog net geen olielampen. Klotsend op de golven van de aanlandige wind draaien we eerst een rondje om de boel te verkennen: "Jemig moeten we hier liggen? Niet beschut tegen de elementen dat wordt rollen bed vannacht". Da's ongeveer het enige wat KJ te melden heeft. Ik zie een grote ijsco kraam aan de kade staan. Maar ja, om dat nu als positief argument in te brengen...
We besluiten met enige tegenzin aan te leggen. Soepel is anders door de golven en de wind liggen in een keer strak tegen de pier en gedraagt de boot zich als een krolse kater die z'n territorium aan het afbakenen is. We komen fenders te kort om de klappen op te vangen. 2 extra lijnen zijn niet genoeg om de boot rustig te krijgen. Als dan ook nog eens blijkt dat er geen elektriciteit en wifi is zijn we er uit: Weg hier! Leuk zo'n karakteristieke plek, maar dan wel voor in het museum en niet om een boot aan vast te maken. Arme hulp vaardige Engelse oude baas... Als KJ besluit om de trossen los te gooien, even tips komen geven hoe je je boot op een betere manier vast kunt maken... AUW...
No we don't like it here, the boat is ramming the pier, no electricity, no wifi, we go to the marina across the channel!
Om de situatie pijnlijker te maken... De beste man woonde in z'n zeilbootje aan deze pier.

Gelukkig was de marina van Shotley een paradijsje. Slechts 10 minuten verder, achter een sluis beschut met bomen heerlijk zonnetje en spiegelglad water. Dus vannacht lekker op je rug slapen en niet bang zijn om na een uur op je buik te eindigen.

Zondag 17 mei:
Helaas laat ons verstand ons vandaag in de steek, we vinden ons uiterlijk (lees: minder wallen onder de ogen) belangrijker dan op tijd vertrekken. Dus lekker uitslapen en twee uur te laat verlaten we marina voor onze tocht langs de Engelse kust naar de monding van de Theems.
Ook nu weer zeilen we de eerste paar uur fantastisch. We moeten in een grote bocht om een windmolenpark heen (waarom draaien die dingen nooit als het waait? Ik snap er niets van: meer dan 200 molens die stil staan terwijl het windkracht 5 is?)

Maar dan breekt ons late vertrek ons op. Door de aflandige wind en de stroming die we nu tegen hebben, kost elk uur dat we later op gestaan zijn ons nu twee uur varen.
Begin van de avond bereiken we de haven Queenborough, of wat daarvoor door moet gaan. Een bouwkeet op een ponton is denk ik wel de beste omschrijving. Geen toilet of electriciteit en zelfs geen ijscokar! Dan de lokale pub maar in voor een gebakken vis en een groot glas bier. Heineken ijskoud is hier nog een stap te ver vooruit (of je moet met je lauwe bier buiten gaan staan). Maar Amstel bier wordt wel geschonken van de tap! Yes.... die lusten we wel na een lange dan op zee. Laat maar komen twee grote glazen!
Helaas, Amstel bier wordt niet geleverd aan kroegbazen met een inschenkinstructie. Gevolg: lauw en geen schuim. Dat wordt dus buiten staan en op temperatuur laten komen;-)

Maandagochtend... 18 mei... we hebben geleerd van onze fout van gisteren, dus vroeg opgestaan. Het waait hard, de tocht is weer lang en... behalve op de boot is er geen toilet in de buurt.
En nu komt er toch iets wat ik niet snap aan zeilboten. Alle luxe is aan boord: frituurpan, zonnebank, lounge ruimte, sauna, massage stoelen, 50 inch tv, bose soundsystem, helikopterdek. Maar Klaassie jonge... waarom hang je er zo'n kleine onhandige wc pot in?
Waarom niet gewoon een mooie Villeroy & Boch pot? En dan het liefst ook nog auto gordels erbij, zodat je er niet drie keer afglijdt bij hoge zee?

Maar goed, zonder verder op de details in te gaan: we vertrekken ruim op tijd met een glimlach van opluchting .