Gisteravond kwamen Anne en Marloes naar Scheveningen om Elise op te halen. Ze hadden Kira (herdershond) meegenomen omdat ik (KJ) daar nog geen afscheid van had kunnen nemen. Wat een feest! De van nature al zenuwachtige aard hielp niet bij het betreden van het gladde dek. Al schaatsend naar de kuip waar ze hijgend bleef zitten tot het weer voorbij was. De reis van de dames was goed gegaan, zoals het heurt, even via Wassenaar. Nog even een drankje en dan afscheid voor 4 weken.

En daar waren we dan, samen in de Paradoxe, ons biotoopje voor de komende tijd. Meteen te kooi gegaan want we wilden om 0600 opstaan. Dan ging immers het getij lopen en zouden we gunstig mee kunnen liften op de stroom. Plan: Zeebrugge.

Zo gezegd zo gedaan: 0600 u opgestaan. Windstil en al lekker weer. De buurman die gisteravond laat nog langszij durfde aan te leggen ruw wakker gemaakt. Dat zal m leren. Gelukkig hadden we ons vroege vertrek aangekondigd en vond hij het ok.

Via de binnenhaven en de buitenkom het ruime sop weer gekozen en bakboord uit (linksaf) richting zuid! Briesje van 2-3 bft, blauwe lucht en de stroom mee, dus dat ging lekker. Voorzover wij na konden gaan kwam de wind uit het zuid-oosten. De windmeter doet het nog steeds niet dus we varen op ons zeemanschap ...hmmm en meterorologisch inzicht...ahhh. Komt vast goed want: tegen de wind in kan je niet zeilen! En: het kompas werkt! Eigenlijk dus een saai reisje waarbiJ het meest belangrijke moment wel de rustpauze van Gerrit de postduif was. Gerrit kwam op onze sprayhood zitten en bleef daar lekker een uiltje knappen gedurende een half uurtje. We konden hem bijna aanraken.

Onderweg nog wat vermaak over een Duitse meneer die over de marifoon in het Engels tegen een franssprekende Belg sprak waarbij de een dacht dat 03. Toch echt 31 was en omgekeerd evenredig.

Tegen 1800 kwamen we na ca 65 mijl aan in Zeebrugge. Mooie nieuwe jachthaven. Zo nieuw dat het toiletgebouw pas half af is, maar wordt vast chique! We zijn even eebrugge ingelopen maar daar trof ons dezelfde tragiek als een paar jaar geleden in Duinkerken. Vergane glorie, niets te beleven en geen kip te zien. Boodschapje gedaan, snel naar de boot en daar een potje gekookt. Heerlijk in de avondzon aan dek met een glaasje Canei erbij zitten eten. Echt vakantie!

Morgen varen we naar Duinkerken en de dag daarna na Calais de bocht om richting Boulogne-sur-Mer.

We staan weer redelijk vroeg op dus we gaan slapen.

Voor alle moeders: morgen is het jullie dag! Laat je verwennen en geniet van al het goede! In gedachten geven wij jullie grote bossen bloemen en spreken wij zacht uit wat zo weinig hardop gehoord wordt: jullie zijn fantastisch! Hou vol!