Van Dartmouth naar Torquay was maar een kort stukje.

Rond het middaguur gooiden we los van de steiger van Dart Marina. Het was weer een zonovergoten dag. Wel fris door de noordelijke luchtstroom, maar evengoed heerlijk. Langzaam voeren we de baai van Dartmouth uit, nog een keer genietend van dit onovertroffen schouwspel van zon, natuur, groene hellingen, water, bootjes en rust.

Met ruime wind van weinig indrukwekkende kracht rustig gezeild. Omdat dit jaar de tv antenne hoog in de mast is gezet, konden we feilloos de Engelse zenders nog tot een flink stuk buiten de kust ontvangen. En ja, we hebben midden op zee naar de Grand Prix van Spanje zitten kijken. Fantastisch wat Max Verstappen daar deed! De Engelse commentators spraken alleen nog maar over Max dit en Max dat, This teenager, This 18-Years old, leaving all the champs behind him. No mistakes sofar. Not one!

Verder over de tocht niet zo veel te vertellen.

Bij nadering van Torquay zagen we in de verte een aantal speedboten varen. Wij hadden keurig kanaal 16 en het havenkantoor uitgeluisterd en niet over welk evenement dan ook gehoord. Onze koer lag dan ook regelrecht naar het havenhoofd. Goed, we hadden wel een paar oranje ballen zien liggen, maar die zie je zo vaak voor de kust. Het zijn de boeien aan de krabkorven van de vissers.

We pakten de verrekijker en duidelijk werd dat er een race gaande was; nog steeds op ruime afstand. Plotseling komt er een boot - bleek van de organisatie te zijn - nogal paniekerig op ons af en een mannetje begon ons aan te roepen: "You are in the middle of a race track! Move away!" Ze leken een beetje pissed. Natuurlijk diende ik ze van repliek door te roepen dat ze dat dan voortaan wel eens mochten zeggen over de marifoon en zonder ze nog een blik waardig te keuren zijn we keurig om het veld heengevaren.

Van de harbourmaster kregen we plekje B32 toegewezen en na aankomst werden we hartelijk ontvangen door de 2 havenmeesters. Na een praatje, ontvangst van de nodige codes en een bezoek aan het weer uitstekende sanitair trokken we Torquay in. Ook daar weer veel mensen op straat in een gezellige sfeer: kennelijk gebruiken de Engelsen deze dagen om te socialiseren in de pubs en op de terrassen. Ook wij hebben een plaatsje gevonden in de zon en daar een paar pintjes gevat. De middagzon maakte het aangenaam warm. Kwamen we Leon tegen, een jongen die we eerder al in Dartmouth hadden gesproken. "Hey, there arde the Dutch guys again!" Even gelachen en toen ging hij snel verder met zijn vrienden naar een volgend terras. See you around!

Op tijd aan boord gegaan en de volgende tocht naar Weymouth voorbereid. Dat zou een iets lagere trip worden, ca 45 NM. vertel ik over in het volgende blog!.